بیش فعالی حالتی از فعال بودن غیرعادی یا غیرعادی است. مدیریت آن برای افرادی که در اطراف فرد بیش فعال هستند، مانند معلمان، کارفرمایان و والدین، اغلب دشوار است.
بیش فعالی اغلب نشانه یک وضعیت سلامت روانی یا جسمی است. یکی از شرایط اصلی مرتبط با بیش فعالی اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) است.
بیش فعالی به این معنی است که ممکن است به نظر برسد که فرد دائماً حرکت می کند، از جمله در موقعیت هایی که مناسب نیست، یا بیش از حد بی قراری می کند، ضربه می زند یا صحبت می کند. در بزرگسالان، بیش فعالی ممکن است به معنای بی قراری شدید یا صحبت بیش از حد باشد.
رفتار بیش فعال معمولاً به فعالیت مداوم، به راحتی پرت شدن، تکانشگری، ناتوانی در تمرکز، پرخاشگری و رفتارهای مشابه اشاره دارد.
رفتارهای معمولی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بی قراری یا حرکت مداوم
سرگردان
زیاد حرف زدن
مشکل در شرکت در فعالیت های آرام (مانند مطالعه)
اختلال بیش فعالی
